Do połowy czerwca 2018 roku kraje członkowskie UE powinny przygotować „Krajowe plany działania na rzecz energii i klimatu”, wyznaczające ramy krajowej polityki energetycznej. Zgodnie z zapowiedziami Ministerstwa Energii, na początku 2018 roku  miał pojawić się projekt polskiej Polityki Energetycznej 2040. Projekt miał zawierać koszty polityki, wsparcie energetyki węglowej i idące za tym koszty polityki klimatycznej oraz, być może, ambitne plany dotyczące wprowadzenia energetyki jądrowej. 

Występujące, coraz bardziej widoczne, symptomy braku mocy w systemie, rosnące wymagania dotyczące emisyjności generacji oraz obecne plany rządu wskazują na to, że sektor wytwarzania energii elektrycznej stoi w obliczu wielomiliardowych inwestycji. W przypadku realizacji zapowiadanego scenariusza, w latach 2021-2040 energetyka węglowa będzie wymagała nakładów inwestycyjnych rzędu 25 mld zł, gazowa 18 mld zł, a sama budowa bloków jądrowych, wprowadzanych do systemu bardzo szybko i w bardzo dużej skali pochłonie ok. 150 mld zł.

Braki węgla kamiennego na rynku krajowym oraz rosnące ceny surowców/węgla  na rynkach zagranicznych z pewnością negatywnie odbiją się na kosztach paliwa w polskiej elektroenergetyce. W połączeniu z polityką klimatyczną Unii Europejskiej, z której wynika zatwierdzona już reformą systemu ETS zmierzająca do podniesienia cen uprawnień do emisji CO₂, scenariusz Polskiej Polityki Energetycznej 2040 może okazać się niezwykle kosztowny, a koszty te mogą narastać w znacznie szybszym tempie niż dotychczas. Utrzymanie bardzo wysokiego udziału energetyki węglowej oraz wielomiliardowe plany inwestycyjne w perspektywie rosnących kosztów zmiennych eksploatacji elektrowni konwencjonalnych obciążą przede wszystkim odbiorców końcowych. 

Jednym z kompleksowych narzędzi do analizy systemu energetycznego pod względem kosztów jest MESAP (Modular Energy System Analysis and Planning Environment) wykorzystywany od niemal dekady w Instytucie Energetyki Odnawialnej do tworzenia scenariuszy energetycznych, w tym np. scenariusza „Rewolucji energetycznej (‘2013). Na bazie MESAP Instytut Energetyki Odnawialnej przygotował model prognostyczny cen energii elektrycznej. Model ten wykorzystano np. w scenariuszu mixu elektroenergetycznego na podstawie zapowiadanej przez Ministerstwo Energii strategii bazującej na łączeniu energetyki węglowej (zachowanie 50% udziału węgla do 2040 r.) i atomowej wchodzącej do mixu energetycznego w 2031 roku  – scenariusz (ATOM ‘2031). Na tej podstawie opracowano prognozę średnich cen energii elektrycznej na rynku. Wyniki (ATOM ‘2031) zestawiono z alternatywnymi scenariuszami, w których planowany potencjał energetyki jądrowej zastąpiono blokami gazowymi (GAZ ‘2031) i morskimi farmami wiatrowymi (MEW ‘2031), co obrazuje  rysunek.

Niestety, w Polsce jak dotąd nie ma oficjalnej, ani tym bardziej publicznie dostępnej, prognozy cen, która mogłaby stanowić ważną wskazówkę dla odbiorców, w szczególności dla przedsiębiorstw obracających dużymi wolumenami energii i dla inwestujących w źródła wytwórcze w tym autoproducentów/prosumentów, ale także być „benchmarkiem” dla dostawców i sprzedawców energii.  

Dzięki nowemu modelowi prognostycznemu każdą zmianę mixu energetycznego i systemu wsparcia (programu pomocy publicznej) oraz każdą kolejną wersję nowej polityki energetycznej można przeliczyć na ceny energii dla odbiorców i ceny hurtowe energii

Zainteresowanych prosimy o kontakt z biurem IEO (biuro@ieo.pl )