Komentarze indeksu PV
Listopad 2021 przyniósł kolejne spadki koniunktury krajowej branży PV. Po październikowym wzroście trendu rynków globalnych, również tam następuje załamanie. Indeks IEO_PV w listopadzie zanotował kolejny spadek, który na koniec miesiąca wyniósł 13,9% w stosunku do końca października 2021 r. Był to podobny spadek jak w miesiącu ubiegłym. Porównując jego wartość w już przedostatnim miesiącu roku do początku, nastąpił spadek wartości indeksu IEO_PV już o 39,2%. W listopadzie zmiany kapitalizacji spółek wchodzących w skład indeksu były bardzo różne, od kilkuprocentowych do kilkudziesięcioprocentowych spadków.
Powolny spadek bez większych wahań
Październiku 2021 r., kontynuacja spadku koniunktury krajowej branży PV przy odbiciu się trendu rynków globalnych. Indeks IEO_PV przez miesiąc notował kolejny powolny spadek, który na koniec miesiąca wyniósł już 13,6% mniej niż miesiąc wcześniej we wrześniu 2021 r. Porównując jego wartość w czwartym kwartale względem początku roku, nastąpił spadek o 28,0%. W październiku zmiany kapitalizacji spółek wchodzących w skład indeksu w większości przypadków były niewielkie, oscylowały w przedziale kilku procent na minus. Jedynie Columbus Energy zanotował większy spadek bo, aż o ponad 22%.
Patrząc globalnie, indeks MAC od czerwca br. zaczął nieco wzrastać, a następnie fluktuował do października 2021 r. mocno zbliżając się do poziomu wartości indeksu IEO_PV. W październiku wartość indeksu MAC wzrósł, aż o 23,3% w stosunku do miesiąca poprzedniego, natomiast już w czwartym kwartale 2021 roku spadek wynosi niecałe 6% w stosunku do początku roku 2021. Na początku miesiąca, a konkretnie 7 października br. indeks MAC zrównał się wartością z indeksem IEO_PV a następnie przekroczył ją. Moment ten stał się przełomowy, gdyż od tego czasu wartość globalnego indeksu zaczęła mocno wzrastać. Pomimo problemów energetycznych w ubiegłym miesiącu w Azji, rynek zaczyna się odbudowywać co przekłada się na wzrost branży PV.
Zmierzające konsekwentnie w stronę 100 dolarów za baryłkę notowania ropy naftowej, a w ślad za tym drożejące niebotycznie ceny kontraktów na gaz ziemny oraz węgiel, od początku br. odpowiednio o +101 % i +136 %, powodują, że zainteresowanie inwestorów segmentem odnawialnych źródeł energii, w tym fotowoltaiki, zeszło zdecydowanie na dalszy plan. W szczególności dotyczy to spółek z New Connect, gdzie podwyższona zmienność jest niejako wpisana w istotę funkcjonowania tego typu rynku, i to nie tylko w Polsce. Poza tym, nie można również abstrahować od faktu, że jesienna i następnie zimowa aura, przynajmniej na półkuli północnej nie najlepiej kojarzy z efektywnością energetyczną ze źródeł solarnych. Zeszłoroczna, trwająca praktycznie do dziś przecena wielu akcji związanych z rynkiem PV zaczęła się właśnie jesienią.
Powolny spadek bez większych wahań
Wrzesień 2021 r., pomimo niespotykanego wcześniej skokowego wzrostu cen energii, był miesiącem powolnego spadku indeksów fotowoltaicznych nie tylko na Polskim, ale i globalnym rynku. Indeks koniunktury krajowej branży fotowoltaicznej IEO_PV, notował powolny spadek, który na koniec miesiąca wyniósł 5,6% mniej niż miesiąc wcześniej w sierpniu br. Porównując jego wartość po 3 kwartale względem początku roku, nastąpił również spadek o 16,5%. We wrześniu zmiany kapitalizacji spółek wchodzących w skład indeksu były niewielkie, wahania oscylowały w okolicach kilku procent na plus jak i minus.
Patrząc globalnie, indeks MAC końcem czerwca br. bardzo zbliżył się do poziomu indeksu polskiej branży fotowoltaicznej. Od tego czasu aż do września obecnie przedstawia podobny poziom zmian z niewielkimi odchyleniami, natomiast nadal jego wartość jest nieco niższa niż indeksu IEO_PV. We wrześniu wartość indeksu MAC spadła o 6,6% w stosunku do miesiąca poprzedniego, natomiast po 3 kwartale 2021 roku spadek ten wynosi już niecałe 24%. Spadek globalnego trendu może wynikać ze wzrost cen surowców. Od początku sierpnia ceny krzemu wzrosły o około 300%, po tym jak jedna z głównych prowincji będąca producentem wprowadziła ograniczenia produkcyjne ze względu na zmniejszone dostawy energii.
Po miesiącach pogarszającego się klimatu inwestycyjnego wokół globalnego (zatem i krajowego) sektora fotowoltaicznego (m.in. obawy, że rosnące ceny tzw. metali akumulatorowych odwrócą efekt dekadowego spadku kosztów), początek września przyniósł coś, co może być już odbierane jako zupełnie nowy ,,jakościowo” impuls pro-wzrostowy. Rzecz mianowicie dotyczy możliwości wprowadzenia bardzo korzystnych dla sektora PV (i w ogóle OZE) zmian w Unijnych finansach publicznych. Na forum ministrów finansów Państw Wspólnoty zaczęto bowiem rozmawiać na temat możliwości wyłączenia ,,zielonych inwestycji” spod obowiązujących od 1997 r. (choć obecnie zawieszonych ze względu na COVID – 19 do 2023 r.) w krajach UE rygorów dotyczących długu publicznego (do 60 % PKB) oraz deficytu budżetowego (do 3 % PKB).
